Het blijft een ongelooflijk gevoel, de verbondenheid tussen verschillende adoptie-ouders. Al een hele tijd terug kwam er iemand op het idee om een mailgroepje te beginnen voor alle ouders die met Fiac adopteren uit Ethiopië. De voordelen van zo'n lijst zijn legio natuurlijk. Ten eerste kregen we een beetje een zicht op de wachtlijst, we leerden de mensen voor en na ons op de lijst kennen, hun voorkeuren voor een kindje en konden zo samen aftellen en de lijst zien vooruitgaan.
Wanneer er dan een groep naar het verre Addis vertrok deden ze altijd meer dan hun best om thuis te komen met foto's voor de achterblijvers die net een toewijzing gekregen hadden en natuurlijk stonden te popelen om meer materiaal van hun kindjes te kunnen zien.
Zo kregen wij ook van de groep die in januari in Ethiopië zat de nodige foto's van onze zoon. Vorige week echter wist J. uit de vorige groep te vertellen dat hij ook nog filmbeelden had en dat hij een filmpje gemaakt had met alle kindjes van onze afreisgroep (van die mensen die op onze mailing lijst staan). Of we allemaal akkoord waren dat de beelden gebruikt gingen worden? Dan zou hij ze zo snel mogelijk opsturen.
Gisteren was het dan zo ver: onze Isaac-Ayana in bewegend beeld. Ongelooflijk wat dat teweeg brengt. Om de foto's die we al helemaal van buiten kennen ineens te zien spelen, lachen, bewegen ... kortom, de show stelen. Isaac is een flinke baby met tonnen energie en een zaaaaalig schattige lach. We kunnen niet wachten op het moment dat we zelf over die zachte wangetjes kunnen strelen en zo'n schitterende lach als beloning krijgen.
Nog een maandje aftellen en dan zijn we weg!
posted by Op den buiten @ 2:28 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home