Voor u zit een relatief wakkere mama. Sinds 2 nachten geleden hebben we ontdekt wat Isaac rustig in slaap doet vallen.
Voordien waren we aanhangers van "de routine". Wanneer Isaac rond 20u een eerste keer begon te geeuwen was het hop in bad. Lekker spelen, pyaamaatje aan, naar de kamer. Zijn flesje kreeg hij in de schommelstoel waarna er nog een verhaaltje of een liedje kwam. Nadien begon de eeuwige strijd om een schreeuwend kind in bed te krijgen.
De oplossing? Vergeet het lieve tafereel van mama met kind in de schommelstoel. Wanneer we uit de badkamer komen gaat Isaac onmiddellijk in bed, op zijn rug en mag hij zelf zijn fles drinken. Tegen dat de fles driekwart uit is en mama of papa ondertussen over zijn hoofdje is blijven wrijven gaan zijn oogjes dicht en begint hij langzamer te drinken en te ademen. Dat is het moment om de truc magique uit te voeren. Met twee handen onder het deken, een arm en een been vastnemen en zachtjes het kindje op zijn zij draaien. De oogjes blijven dicht en af en toe wordt er nog een slokje melk genomen. Dan nog twee minuten wachten en de handjes laten de fles melk los. Fles aan de kant en kindje slaapt. Wanneer we tien minuten later opnieuw gaan kijken is hij op zijn buik gedraaid en slaapt hij. Halfnegen, kwart voor negen en mama en papa hebben opnieuw een avond.
Deze fantastische methode heeft (uiteraard) ook een negatief punt. Sinds deze fantastische manier om in te slapen vind Isaac het nodig om dezelfde procedure te ondergaan om 24u, 02u en 04u. Daarna is het doorslapen tot 8u, 8u30
Uiteraard is deze manier van opstaan (want het duurt iedere keer maar een vijftal minuten) te verkiezen boven de anderhalf uur proberen om hysterisch kindje in slaap te krijgen tussen 3 en 5 uur.
We blijven deze methode dus nog even toepassen. Tegen het eind van de week wil ik proberen wanneer hij 's nachts wakker wordt, de fles te vervangen door een tut. Want hij drinkt nooit echt veel en we hebben het gevoel dat hij voornamelijk troost zoekt in het zuigen. Dus beginnen we opnieuw met tuttraining. Tot nu toe wou hij zijn tut niet echt. Oefening baart kunst zeker?
Het flesje in bed is een overblijfsel uit het weeshuis. Daar wist hij echter dat zijn fles in bed lag en ging hij ze waarchijnlijk 's nachts zelf zoeken.
Op naar opnieuw een geslaagde nacht!
posted by Op den buiten @ 11:53 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home